Historia:
Najstarsze wzmianki o mieście pochodzą z XIII wieku, a nazwa wywodzi się od rosnących tu wówczas wspaniałych lasów jodłowych. Była to wtedy osada drwali należąca do Bolka I – księcia świdnicko-jaworskiego. W XVI wieku odkryto pierwsze źródła wody mineralnej, a w XVIII w. uznano je za lecznicze i zaczęto korzystać na większą skalę. W 1723 roku osada stała się uzdrowiskiem. Źródło, od imienia Charlotty, żony Hansa Christophera barona von Seher-Thoss – właściciela Jedlinki, nazwano Charlottenbrunn. Nazwę tę przyjęła cała Jedlina i nosiła ją do 1945 roku. Miejscowość zaczęła się rozrastać. Rozwijało się tkactwo i sukiennictwo. Powstał kurort znany na całym Śląsku. W 1768 roku Jedlina otrzymała prawa miejskie. W 1900 roku Jedlina-Zdrój miała pocztę z telegrafem, która do dnia dzisiejszego mieści się w tym samym budynku przy ulicy Warszawskiej 6. Domy posiadały instalację wodociągową, niektóre z naturalnie gazowaną wodą mineralną. W latach 1902-1903 położono nawierzchnie kamienne, zamontowano oświetlenie gazowe, a w uzdrowisku elektryczne. Miejscowość przeżywała swój okres świetności. Znana była na Śląsku jako uzdrowisko z szeroka działalnością kulturalną i rozrywkową. Funkcjonowały liczne hotele, pensjonaty i domy gościnne. Z najbardziej znanych należy wymienić "Szwajcarkę" z XIX w., która oferowała kurację mleczną, kasztany jadalne i odpoczynek wśród przepięknych drzew. Z 1910 roku pochodzi stojąca do dziś drewniana remiza strażacka z dzwonnicą (przy ulicy Warszawskiej 9). Do dziś można podziwiać piękną Willę Sans-Souci (Chojnowska 3) należącą dawniej do lekarza uzdrowiska. Trudno nie wspomnieć o okazałym, choć zniszczonym Zespole Pałacowym, którego wejścia strzegą kamienne lwy. W dzielnicy Kamieńsk na wzgórzu stoi kościółek wybudowany w stylu budownictwa alpejskiego. W Jedlinie-Zdroju zachowały się także budowle w stylu neoklasycyzmu berlińskiego z misternymi ażurowymi balkonami. Ciekawostką jest kościół parafialny w kształcie rotundy z przyległą dzwonnicą z 1934 r. W 1946 roku wprowadzono urzędowo nazwę Jedlina Zdrój, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Bad Charlottenbrunn.
Zabytki:
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są:
- założenie uzdrowiskowo-parkowe, po 1820 r.
- kościół ewangelicki, obecnie nieużytkowany,
- ul. Jana Pawła II, z l. 1855-60
- dworzec kolejowy „Jedlina Dolna”,
- ul. Dworcowa, z 1902 r.
- dworzec kolejowy „Jedlina Górna”,
- ul. Kłodzka 59 a, murowano-szachulcowy, z 1878 r.
- dom, ul. Chojnowska 12, z pierwszej ćw. XX w.
- willa, ul. Cmentarna 1, z XIX w./XX w.
- dom, ul. Hoża 6 (d. Noworudzka 3), szachulcowy, z XVII w.
- dom, ul. Jasna 4, z pierwszej poł. XIX w.
- dom, ul. Jasna 8, z końca XVIII w.
- pałac, ul. Noworudzka 15, z XVIII w.
- willa, ul. Piastowska 7, z XIX w./XX w.
- dom, ul. Piękna 7, z XIX w./XX w.
- dom, ul. Wałbrzyska 1, z końca XIX w.
- dom, ul. Warszawska 2, z końca XIX w.
- dom, ul. Warszawska 6, z pocz. XX w.
- dom zdrojowy, pl. Zdrojowy (d. Armii Czerwonej) 1, z trzeciej ćw. XIX w. w.
- dom, pl. Zdrojowy (d.Armii Czerwonej) 8, z poł. XVIII w.
- Jedlina-Zdrój – Jedlinka zespół pałacowy, z drugiej połowy XVIII w.:
- pałac
- dwie oficyny
- park.
